Κονδυλώματα Πρωκτού: Πότε Είναι Απαραίτητη Η Βιοψία;

Τα κονδυλώματα πρωκτού είναι μικρά ογκίδια που εμφανίζονται τόσο εξωτερικά, γύρω από την περιοχή του πρωκτού, όσο και εσωτερικά, και οφείλονται στη λοίμωξη με τον ιό ανθρωπίνων θηλωμάτων (κοινώς γνωστό ως HPV).

Για να αντιμετωπιστούν επιτυχώς απαιτείται πλήρης ιατρική εκτίμηση από εξειδικευμένο πρωκτολόγο η οποία περιλαμβάνει σειρά ειδικών εξετάσεων. Κατά τη διαγνωστική διαδικασία σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να απαιτηθεί λήψη βιοψίας, η οποία κρίνεται απαραίτητη βάσει των ευρημάτων.

Κονδυλώματα Πρωκτού – Πώς Προκαλούνται;

Το 90% των περιπτώσεων των κονδυλωμάτων πρωκτού προκαλούνται από τους τύπους HPV-6 και HPV-11. Οι τύποι αυτοί χαρακτηρίζονται ως χαμηλού κινδύνου και παρουσιάζουν ελάχιστη πιθανότητα εμφάνισης κακοήθειας.

Χαρακτηριστικά φυσιολογικών κονδυλωμάτων πρωκτού

Μορφολογικά τα κονδυλώματα είναι μικρά ογκίδια που εμφανίζονται στον πρωκτό ως βλάβες σε σχήμα ‘μικρού κουνουπιδιού’ και μπορεί να είναι λεία ή στρογγυλά.
Περιλαμβάνουν αγγεία που σχηματίζουν μία καμπύλη, σαν θηλιά.
Η βάση τους μπορεί να είναι πεπλατυσμένη ή στενή.
Μπορεί να εμφανίζονται ως μονήρη ή πολλαπλά ογκίδια και να υπάρχουν είτε μεμονωμένα είτε να δημιουργούν σύμπλεγμα πολλαπλών αλλοιώσεων.
Το χρώμα τους τις περισσότερες φορές είναι ίδιο με του δέρματος ή ροζ, αλλά μπορεί να είναι και λευκό ή καφέ.

Κονδυλώματα Πρωκτού – Πότε είναι απαραίτητη η βιοψία;

Για τη σωστή διάγνωση και θεραπεία τω κονδυλωμάτων και όλων των HPV βλαβών τις περισσότερες φορές χρησιμοποιείται η εξέταση της πρωκτοσκόπησης υψηλής ευκρίνειας. Η εξέταση είναι κατάλληλη για τις περισσότερες περιπτώσεις κονδυλωμάτων που παρουσιάζουν τυπική κλινική εικόνα, αλλά υπάρχουν περιπτώσεις που η συμπληρωματική λήψη βιοψίας κρίνεται απαραίτητη. Αυτές είναι:

Όταν υπάρχει υπόνοια ότι ο ιός HPV του πρωκτού εκτός από τη δημιουργία κονδυλωμάτων, είναι υπεύθυνος και για το σχηματισμό άλλων αλλοιώσεων, τις λεγόμενες ενδοεπιθηλιακές αλλοιώσεις του πρωκτού. Οι βλάβες διακρίνονται σε υψηλόβαθμες και χαμηλόβαθμες και η κατηγοριοποίηση τους σχετίζεται με την πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου του πρωκτού.
Όταν τα κονδυλώματα του πρωκτού δεν ανταποκρίνονται στις περισσότερες θεραπευτικές αγωγές και επιδεινώνονται.
Όταν είναι αβέβαιος ο τύπος του ιού HPV που προκάλεσε το κονδύλωμα και χρειάζεται η αναγνώριση του. Η τεχνική ανίχνευσης γίνεται με τη διαδικασία του in situ υβριδισμού η οποία εξετάζει το γενετικό υλικό του ιού στον ιστό.
Όταν υπάρχει αβεβαιότητα για το αν η βλάβη αφορά σε κονδύλωμα ή σε κάποια άλλη πάθηση.
Αν τα κονδυλώματα έχουν πολύ μεγάλο μέγεθος (όγκος Lowenstein – Buschke), τότε κρίνεται απαραίτητη η λήψη βιοψίας για εξακρίβωση κακοήθειας ή όχι.

Κονδυλώματα Πρωκτού – Πώς γίνεται η βιοψία;

Ο πρωκτολόγος θα εξετάσει τον πρωκτό και την περιπρωκτική περιοχή του ασθενή και βάσει της εξέτασης θα κρίνει σε ποιον ασθενή και σε ποιες περιπτώσεις βλαβών απαιτείται η λήψη ιστικού υλικού. Ο τρόπος λήψης της βιοψίας σχετίζεται με τον εντοπισμό της βλάβης:

Όταν η λήψη του τεμαχίου γίνεται στο εσωτερικό του πρωκτού, χρησιμοποιείται μια λαβίδα βιοψίας, η οποία συγκεντρώνει και διαχωρίζει τον ιστό που πρόκειται να αφαιρεθεί και να εξεταστεί.
Όταν η λήψη της βιοψίας γίνεται εξωτερικά του πρωκτού, χρησιμοποιείται ένα κυκλοτερές μαχαιρίδιο (punch biopsy) διαφορετικών διαστάσεων ανάλογα με το μέγεθος της βλάβης, το οποίο αφαιρεί τον ιστό σε σχήμα κυλίνδρου.

Η διαδικασία της βιοψίας είναι ανώδυνη και στις δύο παραπάνω περιπτώσεις καθώς πριν από τη λήψη του ιστού χορηγείται τοπική αναισθησία. Ο ιστός που λαμβάνεται είναι μικρός και η πιθανότητα αιμορραγίας είναι ελάχιστη έως μηδενική, ενώ σε περίπτωση αιμορραγίας μπορεί να γίνει αιμόσταση.

Τα τραύματα από βιοψία περιποιούνται εύκολα. Θα πρέπει να πλένονται και να εμποτίζονται με ήπιο αντισηπτικό διάλυμα για λίγα δευτερόλεπτα και να καλύπτονται με απλές γάζες.

Βιοψία για τα Κονδυλώματα Πρωκτού – Ποια είναι τα πιθανότερα αποτελέσματα;

Τα αποτελέσματα της βιοψίας είναι έτοιμα σε 7 με 10 ημέρες και σχετίζονται με τον ιό HPV όπως:

Το κονδύλωμα πρωκτού που αντιμετωπίζεται με καυτηριασμό με Laser ή με φαρμακευτική αγωγή.
Η χαμηλού βαθμού ενδοεπιθηλιακή αλλοίωση του πρωκτού (Low Grade Squamous Intraepithelial Lesion – LSIL). Οι αλλοιώσεις αυτές σπάνια θεωρούνται κακοήθεις αλλά θα πρέπει να παρακολουθούνται κάθε 6 μήνες με πρωκτοσκόπηση υψηλής ευκρίνειας.
Η υψηλού βαθμού ενδοεπιθηλιακή αλλοίωση του πρωκτού ή δυσπλασία (High Grade Squamous Intraepithelial Lesion – HSIL). Είναι προκαρκινικές αλλοιώσεις και ένα ποσοστό 10 – 15 % μπορούν να εξελιχθούν σε καρκίνο του πρωκτού μέσα σε διάστημα 3 – 5 ετών. Σε αυτήν την περίπτωση, απαιτείται καυτηριασμός (δηλαδή η καταστροφή τους) ο οποίος μπορεί να γίνει με διάφορες μεθόδους.